Evet buradayım. Aktarıyorum.

Psikoloji. Önemli şey olsa gerek ki senelerdir tartışma konusu halinde savrulup gidiyor… Ne demek bilmem, bilmek istemem fakat başıma gelecek her şeyin bundan gayrı olacağını düşünüp dururum hep. Sürekli bozulur ve onarmaya çalışır dururum. Evet, kafamın içinden bahsediyorum ve çoğunun saçma kuruntular olduğunun farkındayım. Ee? Peki, neyi bekliyoruz? Hala düşündüklerimizi söylemekten çekiniyoruz… “ Le Vent Nous Portera… ” deyip duruyordu. Bugünlerde o şarkıya ( Noir Desir –Le Vent Nous Portera ) fazlasıyla takmış durumdaydı zaten sonra benimde dilimden düşmeyecekti hatta çok ayrı bir yeri olacaktı bu şarkının hayatımda, farkında değildim. Haftanın yoğunluğu üzerimize kar montları gibi oturmuş, daraltmış, boğmuştu ve hafta sonu nereye gideceğimizi şaşırırdık her zaman ki gibi gülünç bir durum çünkü ya sahile gider kola-çekirdek-sigara yapar ya da Eminönü yapardık iki dolanır gelirdik muhabbet ede ede. Mahalleye bakar * Göğüs Mekân * diye adlandırdığımız hastanenin kapatılmış